Günün birinde küçük ruh heyecan içinde Tanrı'ya gitti ve ona "Ben kim olduğumu biliyorum" dedi
Tanrı, "Peki sen kimsin?" dedi
Küçük ruh "Ben ışığım" dedi
Ve Tanrı, "Doğru, sen ışıksın!" dedi
Ruh bir an düşünür ve sonra "ama ben ışık OLMAK istiyorum"dedi Tanrı, "Ama sen IŞIKSIN" dedi
Ruh, "Işık olduğumu biliyorum, ama ışık OLMAK istiyorum Işık olmayı
kendim deneyimlemek istiyorum Kendi deneyimlerimle bilmek istiyorum"
dedi
Tanrı, "Anladım, sen halihazırda olduğun şeyi deneyimlemek istiyorsun" dedi
Küçük Ruh, "Evet, istediğim budur Kendimi ışık olarak deneyimlemek
istiyorum - sadece bilmek yetmiyor Işık olmayı yaşamak istiyorum" dedi
Tanrı dedi ki, "Bunu anlayabiliyorum, ancak bu çok zor bir iş Çünkü
yarattığım ışıktan başka bir şey yok ortada Ve senin ışığın güneşin
içindeki bir mum gibi Sen orda milyarlarca ve milyarlarca başka
mumların arasındasın ve hepiniz birlikte güneşi oluşturuyorsunuz Bu
mumlardan bir tanesi dahi olmasa güneş de olmaz Işıkların arasında
ışığını fark etmek istiyorsun ki bu oldukça karışık bir bilmece"
"İyi ama sen Tanrı'sın, bir çözüm bulursun" dedi küçük Ruh "Düşündüm ve
buldum" dedi Tanrı "Kendini ışıkların içinde bir ışık olarak farketmen
imkansız olduğuna göre seni, senin olmadığın bir şeyle kuşatacağız
Birlikte senin olmadığın bir şeyi hayal edip seni onunla saracağız ve
bunun adını karanlık koyacağız Seni bu karanlıkla saracağız Seni senin
tam zıddın olan bir şeyle sararak senin ne kadar parlak bir ışık
olduğunu deneyimlemeni sağlayacağız"
Küçük Ruh, "Tamam, ben karanlığı getirmeye razıyım, böylece ışık olabileceğim"
Tanrı, "Bunu senin için istedim Seni karanlıkla kuşatacağım ama kendini
karanlıkla kuşatılmış bulduğun an yumruğunu kaldırıp, göklere küfretme,
sadece karanlığı aydınlatan bir ışık ol ki gerçekten ışık olduğunu
bilebilesin Ve dokunduğun yaşamların hepsi de senin ne olduğunu
bilebilsinler İnsanların önünde parlamalısın ki onlar kendi ışıklarının
yansımalarını sende görebilsinler Şimdi yaşam formu içinde iken "ruh
amacı" olarak seçtiğin ve yaşamlar boyunca seçmeye devam edeceğin
veçhelerimden herhangi birini dikkatlice seç İyi ve akıllı bir seçim
yap Evet söyle bakalım önündeki yaşam için neyi seçiyorsun?" diye sordu
Küçük Ruh büyük bir heyecanla, "Herhangi bir veçhen olabilirim" dedi
Tanrı, "Evet ama bu senin seçimin olmalı, hangisi," diye sordu Küçük
Ruh, "Yani önümüzdeki yaşam için, mutluluk, neşe, akıl, barış, sevgi ya
da bir başka şey olabilir miyim," diye sordu "Haklısın," dedi Tanrı
Küçük Ruh, "Seçtim!" diye bağırdı, "Seçtim Ne olmak istediğimi, neyi deneyimleyeceğimi seçtim"
Tanrı, "Evet" dedi, "bu senin için büyük bir gün çünkü sen bağışlamayı seçtin, sen bağışlama olacaksın"
"Evet, evet" dedi küçük Ruh, "olmak istediğim bu Kendimi bağışlama olarak deneyimlemek istiyorum"
"Kulağa hoş geliyor" dedi Tanrı "Yalnız bir sorun var Ortada bağışlanacak kimse yok!"
"Hiç kimse yok mu?" dedi küçük Ruh
Tanrı yanıtladı: "Etrafına bir bak Senden daha az mükemmel, daha az parlak kimse görüyor musun?"
Küçük Ruh döndü, evrenin dört bir yanından olan biteni seyretmeye gelen
diğer ruhlara baktı Tek görebildiği hepsinin de en az kendi kadar
mükemmel, parlak ve bütün olduğu idi Etrafındaki bu mükemmelliği gören
küçük Ruh, "Etrafımda mükemmellikten başka hiçbir şey göremiyorum O
zaman ben kimi bağışlayacağım? Benden daha az mükemmel olan tek bir
varlık yoksa ortalıkta ben mükemmelliği nasıl deneyimleyeceğim?"
Tam o sırada bir Ruh dostça kalabalığın önüne çıktı "Üzülme, beni bağışlayabilirsin" dedi
Küçük Ruh, "sen kimsin" diye sordu
Dost Ruh, "Ben kalabalığın içinden herhangi biriyim, sadece bir adım
öne çıkmayı seçtim Sana önündeki yaşam süreci içinde bağışlanacak
birisini temin edeceğim, sana öyle bir şey yapacağım ki sen de
bağışlamayı deneyimleyebileceksin"
"Ne, ne yapacaksın? Nasıl yapacaksın?" diye sordu küçük Ruh
"Bir şeyler düşünürüz," diye yanıtladı dost Ruh
"Ama neden? Neden bunu yapacaksın, sen de en az benim olduğum gibi tam
bir mükemmeliyetsin, bir güzelliksin, ışığın parlak kişiliğinin simgesi
olarak parıldarken, niye böyle bir şey yapasın ki? Titreşimlerinin hızı
sana öyle bir parlak kazandırıyor ki gözlerimi kamaştırıyorsun Bu
titreşim düzeyini yavaşlatmayy istemeni anlayamıyorum Böyle korkunç bir
şeyi yaparak kendini niye ağırlaştırasın ki?"
"Çünkü," dedi dost Ruh, "Çok basit Bunu yapacağım, çünkü seni seviyorum
Hatırlamıyor musun, sen de benim için aynısını yapmıştın Bu kadar çabuk
mu unuttun? Bu dansı seninle birlikte, ikimiz daha önce de yaptık
Hatırlasana seninle her şey olduk Yukarısına da çıktık, aşağısına da
indik, soluna, sağına, öncesine, sonrasına gittik Her şeyin iyi ve kötü
yanları olduk Her ikimiz de bir diğerimiz için bir diğer yanı
oluşturduk Evet bir noktada haklısın Titreşimi senin tanımladığın
şekilde düşürmek hiç de kolay olmayacak Kolay bir konu değil bu, ama
olsun, ben de senden bir başka yaşam süreci için benzer bir şey isterim
yeter ki sen bağışlama olabil"
"Ne istersen yaparım" dedi küçük Ruh "Kendimin ne olduğunu öğrenmek
için ne gerekirse yaparım Söyle, karşılığında ne istiyorsun?"
Dost Ruh şöyle dedi: "Sana vursam da, yüzüne tükürsem de, sana
olabilecek en büyük kötülüğü yapsam da, aynı anda benim gerçekte kim
olduğumu anımsa Eğer beni şimdi olduğu gibi unutursan, ben de kendimi
hatırlayamam" Bunu sahip olduğun ilahi veçhelerin herhangi biri ile
yapabilirsin Öyle şaşırmış bakma bana Mutlaka hatırlarsın, sen benim
katilim, ben de senin katilin olmadık mı? Hatırlasana Daha da kötüsü
sen de kim olduğunu unutursun ve ikimiz de unuttuğumuz zaman bize bunu
hatırlatacak bir üçüncüye ihtiyaç duyarız
Konu: küçük ruhun hikayesi 
Ptsi Ağus. 10, 2009 7:30 pm