ana yüreğim

Bazen tek tek tükenir de hayaller
Ekmeğe katık ederiz umutları
Dil dönmez, el yetmez olur da olanlara
Köşede bir seyirciyizdir kalanlara

Hani yakar ya boğazını bir hıçkırık da
Düğüm düğüm sıralanır boğazına
Yırtılacak sanırsın hançeren
Adını hecelersin
Geceye dönüp yüzünü
Kızım diye

Yıldızlar secdeye varır birden
Yüzüstü kapaklanır tüm kâinat
Dağlar devrilir birer birer
Yılgın bir mazinin
Ayak sesleri yankılanır duvarlarda
Bulutlanır bakışlar
Kirpiklere tünemiş baykuş gibidir
Yaşlar...

Çılgın bir seramoniye eşlik edercesine
Yıldırımlar düşer gün ortası
Davullar çalar gökyüzü
Gümbür gümbür
Şimşekler bile hazırdadır
Bu
Kalabalıklar içinde kaybolan düğüne
Dayanamaz
Çatlar yerküre

Kalkın ey alemler
Sorun bizi, tüm yaradılmışlara
Ve
Gece anlatsın halimin encamını
Karanlıkları yarmaz mıyım sanırsın
Sevgimin gücüyle
Kırmaz mıyım tüm kilitleri
Takılmasın yüreğine zincirler diye

Bir çocuk olmak hani
Büyüsen de
Korktuğunda koşup sığındığın
Sıcacık
Sevgi ve şefkat dolu
Yargısız, sorgusuz bir kucak
Yavrum, diye
Sarıp sarmalayacak

Ağladığında
Gözyaşını silen değil
Ağlatanın canına yapışan
Her bir damlasına
Bir ömür biçen
Hesap soran olmaz mıyım
Melek yüzlüm

Oysa köpekler bile bilir de analığı
Ne de nankördür insanoğlu
Anlaşılmaz
Oysa
Kaç fay kırığı görünümündedir
Bilinmez
Evlada hasret bir ana yüreği


08.08.2009


Eylül Gökdemir